بیوگرافی کامل سیامک انصاری

نام و نام خانوادگی:
سیامک انصاری
تاریخ تولد و محل تولد:
۱۳۴۷ در تهران
زمینه فعالیت:
بازیگر
مدرک تحصیلی:
انصاری فارغ التحصیل رشته کارشناسی نمایش و تلویزیون از دانشگاه آزاد اسلامی
مجموع آثار وی:
مجموعه تلویزیونی

سریالها
زائر / مرضیه برومند /
۱۳۷۹ ▫
همسفر / قاسم جعفری /
۱۳۷۹ ▫
باغ بلور / رامبد جوان /
۱۳۸۱ ▫
شمسی و مادام / مرضیه
برومند / ۱۳۸۰-۸۱ ▫
ورثه آقای نیکبخت / مرضیه
برومند / ۱۳۸۰ ▫
این زمینیها / مسعود شاه
محمدی / ۱۳۷۹-۸۰ ▫
هتل / مرضیه برومند /
۱۳۷۷ ▫
روزگار جوانی / شاپور
غریب / ۱۳۷۶ ▫
ماه مهربان / بهروز بقایی
/ ۱۳۷۴ ▫
سفر به چزابه به
کارگردانی رسول ملاقلی پور ۱۳۷۴ ▫

طنز
دیدار / ۱۳۷۳
از خواستگاری تا ازدواج /
۱۳۷۴
جمعه بازار / ۱۳۷۶
گلهای ۷۷ / ۱۳۷۸
پاورچین به کارگردانی
مهران مدیری / ۱۳۸۱
نقطه چین به کارگردانی
مهران مدیری / ۸۳ – ۱۳۸۲
اگه بابام زنده بود به
کارگردانی همایون اسعدیان ۱۳۸۳
جایزه بزرگ به کارگردانی
مهران مدیری / ۱۳۸۴
شبهای برره به کارگردانی
مهران مدیری / ۱۳۸۴
باغ مظفر به کارگردانی
مهران مدیری / ۱۳۸۵
مرد هزار چهره به
کارگردانی مهران مدیری / ۱۳۸۷

کودک و نوجوان
زنگ آخر / نیما فلاح /
۱۳۸۱ ▫
بهار خانوم به کارگردانی فرشته عرقایی ۱۳۷۷ ▫

سینما
دعوت به کارگردانی
ابراهیم حاتمی کیا ۱۳۸۷ ▫
نسل سوخته به کارگردانی
رسول ملاقلی پور ▫
مربای شیرین به کارگردانی
مرضیه برومند ۱۳۷۹ ▫
کمکم کن به کارگردانی
رسول ملاقلی پور ۱۳۷۶ ▫
سفر به چزابه به
کارگردانی رسول ملاقلی پور ۱۳۷۴ ▫

دستیارکارگردان
تاکسی سرویس پریان /
مرضیه برومند ▫
هیوا / رسول ملاقلی پور ▫
نسل سوخته به کارگردانی
رسول ملاقلی پور ▫

تئاتر
هیچکس همه داستانها را به
خاطر نمی‌آورد / رضا حداد / ۱۳۸۱ ▫
نامزد ویولت / آرش نوذری
/ ۱۳۷۲ ▫
نمایش دیوان تآترال به
کارگردانی محمود استاد محمد ۱۳۷۹ ▫
• تجربه‌های کارگاهی …
۴۰ نمایش در طول تحصیلات دانشگاهی و تجربه بازیگری در ۳ فیلم کوتاه تجربی ▫
اطلاعاتی بیشتر در مورد وی:
او تا به حال به سمت‌های بازیگر، کارگردانی ۴۰نمایش در زمان تحصیل و بازی در ۳ فیلم کوتاه تجربی فعالیت
کرده‌است.
در وبسایت شخصی او از زبان خودش می‌خوانیم : زمانی فکر می‌کردم که بازیگری بیشتر از اینکه شغلم باشد
تفریحم بود … خاصیت گذشت زمان این بود که بازیگری را تبدیل به حرفه من کرد . گذشت زمان و نگاه جدی اطرافیانم نتوانست لحظات شاد و مفرح دوران بازیگری ام را به یک حرفه سست و بی روح تبدیل کند ولی اگر عشق به بازی موجودیت پیدا می‌کند فقط بخاطر وجود همان لحظات است . یعنی درست همان لحظاتی که در آن احساس بی وزنی می‌کنم.